Najlepszym lekarstwem na endometriozę jest ciąża

Magda, 35-letnia mężatka i mama 11-letniego Piotrusia, od kilku lat miała dolegliwości, które wskazywały na stan zapalny narządów kobiecych. Wędrowała od ginekologa do ginekologa, łykała kolejne antybiotyki, a bóle w podbrzuszu, nasilające się szczególnie w okresie miesiączki - nie ustępowały. Dla odmiany Wanda, choć nie miała żadnych niepokojących objawów, nie mogła doczekać się wymarzonego dziecka. Obie pacjentki trafiły na oddział ginekologii. Wykryto u nich endometriozę.

Endometrioza (gruczolistość) to choroba, której istotą jest występowanie błony śluzowej macicy (czyli endometrium) poza miejscem, gdzie powinna się znajdować, a więc poza jamą macicy. Błona ta wyściela macicę, która u miesiączkującej kobiety co miesiąc pod wpływem hormonów przygotowuje się do ciąży. Endometrium pogrubia się, aby zarodek mógł się łatwo zagnieździć. Jeżeli nie dochodzi do zapłodnienia, błona śluzowa złuszcza się i wraz z krwią miesiączkową wydostaje się przez pochwę. Jedna z teorii na temat powstawania endometriozy mówi, że u niektórych kobiet fragmenty błony śluzowej macicy przedostają się przez jajowody do jamy brzusznej i pozostają w organizmie, przyczepiając się do różnych narządów. Jej ogniska lekarze znajdują w jajnikach, jajowodach, pochwie, szyjce macicy.
Zdarza się, że endometrioza występuje w odbytnicy, ścianie pęcherza, w bliźnie (np. po cięciu cesarskim), w pępku, w piersiach, a nawet w płucach.

Bez względu na to, gdzie się "przyczepi", błona śluzowa przechodzi pod wpływem hormonów te same fazy ewolucji, co w macicy. W czasie miesiączki krwawi, powodując zrosty i bóle. Gdy umiejscowi się w jajniku, przyczynia się do powstania tzw. torbieli endometrialnych, wypełnionych starą krwią, w kolorze czekolady. Trzeba je usunąć operacyjnie. Zlokalizowana np. w jajowodach może nie dawać żadnych dolegliwości, ale stać się przyczyną niepłodności. Najczęstszym jednak objawem endometriozy jest uczucie rozpierania, uporczywy ból w dole brzucha, w miednicy i okolicy krzyżowej. Często nasila się podczas miesiączki.

Metodę leczenia wybiera się w zależności od stopnia zaawansowania, biorąc jednocześnie pod uwagę wiek kobiety. Uważa się, że ogniska, które da się usunąć (zrosty, torbiele), trzeba zniszczyć za pomocą skalpela czy elektrokoagulacji. Dalsze leczenie polega na hamowaniu wpływu hormonów (estrogenów) na endometrium. Ginekolog przypisuje pacjentce kurację blokującą miesiączki przez 6-9 miesięcy. Stan "sztucznej menopauzy" powoduje zanikanie ognisk endometriozy.

Naturalnym i najlepszym lekiem jest też, zdaniem wielu ginekologów, ciąża. Nie każda kobieta może lub chce się poddać takiej terapii.